عمران و معماری 27. خطرهای ژئومورفولوژیکی برای سد وانیار با تاکید روی فعالیت مجدد گسل تبریز، شمال غرب ایران

خرید این محصول

» :: عمران و معماری 27. خطرهای ژئومورفولوژیکی برای سد وانیار با تاکید چهر پرکاری مجدد گسل تبریز، شمال غرب ایران

خطرهای ژئومورفولوژیکی برای سد وانیار با ابرام چهر فعالیت مجدد گسل تبریز، شمال غرب ایران

چکیده: بستن کشته مدنی یا وانیار روی رودخانه آجی چای در شمال تبریز که بر اساس فرم سرخ فوقانی میوسین ساخته شده است. این سنگ شناسی باب کل متشکل از ماسه سنگ ها، اتصال سنگ ها، خاک رس و سنگ گچ می باشد. گنبدهای نمکی ایضاً زیر ارض مخزن پشت سد می باشد. شیب های پس مخزن پایدار نیست. رویدادهای غیرمنتظره مانند نشست خاک باده توانند بعد از پر شدن مخزن روی دهند که منجر به تخریب زیرساخت می شود. با این حال، جدی ترین رویداد باده تواند تراوش ماء درون گسل تبریز باشد. این گسل به مدت 220سال است که مجددا فعال نشده است و به سمت تماشا می رسد که تراوش آب از مخزن می تواند منجر به حرکت دو سمت صفحه گسل شود. به نظر می جوخه که جابجایی گسل باده تواند منجر به زمین لرزه ی بیش از 6.5 در مقیاس ریشتر شود. برای جلوگیری از این فعالیت مجدد گسل، پر کردن مخزنمی بایست به تدریج چهره گیرد.  

خرید این محصول