اتم کوچکترین واحد تشکیل دهنده یک عنصر شیمیایی است که خواص منحصر به سمت فرد آن آخشیج را حفظ میکند. تعریف دیگری آن را به عنوان کوچکترین واحدی باب تماشا میگیرد که ماده را میتوان به آن تقسیم کرد بدون اینکه اجزاء بارداری از آن خارج شود. اتم ابری الکترونی، تشکیلشده از الکترونها با بار الکتریکی منفی، که هستهٔ اتم را تبحر کردهاست. هسته ایضاً خود از پروتون که دارای بار صفت است و نوترون که از لحاظ الکتریکی خنثی است تشکیل شده است. زمانی که تعداد پروتونها و الکترونهای اتم با هم جلو هستند اتم از تماشا الکتریکی در حالت خنثی یا متعادل قرار دارد در غیر این صورت آن را یون مینامند که میتواند دارای بار الکتریکی مثبت یا
منفی باشد. اتمها با تدقیق به سمت تعداد پروتونها و نوترونهای آنها طبقهبندی میشوند. تعداد پروتونهای اتم آشکار کننده سنخ عنصر شیمیایی و تعداد نوترونها مشخصکننده ایزوتوپ عنصر است
تئوری فیزیک کوانتم پرتره پیچیدهای از اتم ارائه میدهد و این پیچیدگی دانشمندان را مجبور میکند که جهت توصیف خواص اتم بجای یک تصویر متوسل به تصاویر شهودی متفاوتی از اتم شوند. بعضی وقتها درخور است که به الکترون به عنوان یک ذر متحرک به دور هسته نگاه کرد و گاهی مناسب است به آنها عنوان ذراتی که در امواجی با موقعیت ثابت در اطراف هسته توزیع شده اند نگاه کرد. قالب مدارها تا کرانه بسیار زیادی روی رفتار اتم تأثیر گذارده و خواص شیمیایی یک ماده توسط نحوه دسته بندی این مدارها معین میشود